Nie oorverdovend nie

We bevinden ons in het plaatsje Augrabies, die door de vroegere Khoibewoners Aukoerebis werd genoemd wat zoveel betekend als ‘plaats van veel lawaai’. Hier maakt de Oranjerivier een val van 56 meter omlaag in een granieten ravijn wat normaal gesproken gepaard gaat met bulderend lawaai. Dit jaar is het echter extreem droog in het hele land, sinds maart is er slechts 15mm regen gevallen en is water een schaarste geworden. De rivier is geslonken tot 37 kuub per seconde, terwijl bij de laatste overstroming in 2006 wel 3700 kps omlaag kwam! Oorverdovend vonden we de rivier dus niet echt, indrukwekkend was het zeker.

In het bijbehorende nationaal park hebben we een kampeerplekje geboekt die we zelf mogen uitkiezen. Wel is het uitkijken geblazen voor de ondeugende apen die je eten stelen. Wanneer wij aankomen scharrelen bavianen en klipdassen op het terrein rond, ook spotten we een grond-eekhoorn en twee soorten gerbils. Een goed begin van onze tijd in dit park!

Die avond hebben we een avond rit met een ranger geboekt, extra leuk werd het daar we de enigen bleken te zijn. De gids bleek bijzonder scherpe ogen te hebben, nog voordat we wel en wee onderweg waren spotte hij een “double banded sand grouse”, een fazant die water kan vervoeren in zijn borst. Nadat de gids een behoorlijk stuk bij de auto vandaan opeens 3 steenbokken spotte vroegen we ons af hoe hij dat gezien kon hebben. Je zoekt blijkbaar niet naar de dieren maar naar hun ogen, zeker bij nacht en schemerdieren lichten die namelijk heel goed op als je er met je zaklamp op schijnt.

Twee uur lang speurden we met lampen de vlaktes af naar wild. Dennis spotte de Afrikaanse wilde kat en een cape hare (kaap haas), ik vond een Serval die midden in een jacht naar iets zat. Ook zagen we 3 berg-zebra’s die erg snel weg renden toen we met de zaklampen op ze schenen. En op de terugweg naar het kamp zagen we nog een stekelvarken die midden op de weg zat.

De volgende dag hebben we zelf door het park gereden en daarbij een heleboel dieren gezien, uiteraard veel springbokkies maar ook koedoe, hartebees, giraffe en een kudde eland die midden op de weg stonden en uit schrik van onze auto alle kanten op begonnen te rennen.

DSC_4784
DSC_4939
DSC_4892
DSC_5044

 

5 gedachtes over “Nie oorverdovend nie

Laat een antwoord achter aan Jan-Willem Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *